- lutufkâr
- (A.-F.)[ رﺎﮑﻔﻄﻝ ]lütuf sahibi.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
lutufkâr
Look at other dictionaries:
lütufkâr — sf., esk., Ar. luṭf + Far. kâr İyiliksever, kibar Lütufkâr bir genç kızla beraber olmadığı için otomobile binemez. P. Safa … Çağatay Osmanlı Sözlük
lütufkârlık — is., ğı Lütufkâr olma durumu Size geldiği zaman lütufkârlığınızda devam edebilirsiniz. H. E. Adıvar … Çağatay Osmanlı Sözlük
EMBRİYOLOJİ — yun. Biy: Canlıların başlangıçtan itibaren gelişmesini inceliyen biyoloji ilminin bir bölümü. İkiye ayrılır: 1 Ontogonez: Yumurtadan yavruların meydana gelişini inceler. 2 Flogenez: Canlıların ilk yaratılışı ile bugünkü şekli arasında meydana… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
